Sunday, March 13, 2011
ती जाताना 'येते' म्हणून गेली
ती जाताना 'येते' म्हणून गेली
अन जगण्याचे कारण बनून गेली!
म्हटली मजला 'मनात काही नाही'
पण जाताना मागे बघून गेली!
तिच्या खुणेची चंद्रकोर ही गाली
वार नखाचा हलके करून गेली...
घडे क्षणांचे रिते असे केले की
देहसुखाचा प्याला भरून गेली
कळते हा बगिचा का फुलला माझा
काल म्हणे ती दारावरून गेली!
तसे पाहता पाउस तितका नव्हता
कळे न का ती इतकी भिजून गेली...
तिच्या भोवती गंध अता दरवळतो
(सहवासचे अत्तर टिपून गेली!)
कोण म्हणतं आमच्या घरात
कोण म्हणतं आमच्या घरात
माझं काही चालत नाही?
गरम पाणी मिळाल्याशिवाय
मी भांड्यांना हात लावत नाही!
तसे घरातले सगळेच निर्णय
बायको माझ्यावरच सोपवते
धुणं केंव्हा, भांडी केंव्हा
माझं मला ठरवू देते!
मीही माझ्या स्वातंत्र्याचा
पुरेपुर फायदा घेतो
आधी स्वैपाक करून घेतो
धुणं भांडी मागून करतो...
रहाता राहिली केर-फरशी
आणि आवरा आवर
तेही पटापट करून टाकतो
बाकीची कामं झाल्यावर...
आता विचाराल 'तुमची बायको
घरात काहीच काम करत नाही?'
अहो, असं काय करता
ती माझ्यापासून स्वतःला वेगळं असं धरत नाही!
तिनं केलं काय, मी केलं काय
सगळं एकच असतं
दोघांत भेद करायला जातं
तिथेच जग फसतं!!
;;
Subscribe to:
Posts (Atom)
